سپاس
مدت‌هاست که دوستان و خوانندگان ارجمندی از من پرسیده‌اند که چرا دیگر در وبلاگ‌هایم چیزی نمی‌نویسم. برخی را پاسخ داده‌ام و پاسخ شماری دیگر را به این یادداشت حواله می‌دهم. واقعیت آنست که در سال‌های اخیر، برای به پایان رساندن برخی کارها، ناچارشده‌ام وقتم را یکسره به آن‌ها اختصاص بدهم. در سال‌های گذشته که من هم در وبلاگم می‌نوشتم و هم ترجمه می‌کردم، به طور طبیعی، کار ترجمه، به کندی پیش می‌رفت. به همین جهت، تصمیم گرفتم تمام وقتم را روی کار ترجمه‌ها بگذارم و آن‌ها را به سامان برسانم. از جمله ترجمه‌ی خاطرات وُلفگانگ گوته/Wolfgang Goethe ، شاعر، اندیشمند و نویسنده‌ی آلمانی. این خاطرات در چهارجلد نوشته شده و من در صفحات پایانی جلد چهارم خاطرات وی که «شعر و حقیقت» نام دارد هستم.
جلد اول «شعر و حقیقت» منتشرشده‌است و دو جلد تمام شده‌ی دیگر را در اختیار ناشر قرار داده‌ام. اما نمی‌دانم چه زمانی منتشر خواهدشد. گذشته از این‌ها، کارها و کتاب‌های دیگری نیز ترجمه کرده‌ام که در همین مدت، مانع نوشتن من در وبلاگ‌هایم شده‌است. از جمله خاطرات آناتول فرانس، نویسنده‌ی فرانسوی که جلد اول آن را ترجمه کرده و در اختیار ناشر قرار داده‌ام اما سه جلد دیگر آن باقی‌است که امیدوارم آرام آرام، آن‌ها را نیز ترجمه‌کنم. در این میان، به خود وعده داده‌ام که بتوانم پس از پایان ترجمه‌ی جلد چهارم کتاب گوته که چند صفحه‌ای بیشتر از آن باقی نیست و نیز انجام ویرایش‌های لازم که آن نیز به اندازه‌ی کافی وقت می‌گیرد، مقداری به سراغ نوشتن بروم و پس از مقداری تجدید قوا، بار دیگر به دیدار آناتول فرانس در جلد دوم خاطراتش بشتابم.
من صمیمانه از دوستانی که در این زمینه جویا شده‌اند که چرا مدت‌هاست نوشتن را رها کرده‌ام، سپاسگزاری می‌کنم.
26 دسامبر 2017